Amatör Yüzücülerin Serbest Zaman Tatmin Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi

Akandere, M., Acar, M., & Baştuğ, G. (2009). Zihinsel ve fiziksel engelli çocuğa sahip anne ve babaların yaşam doyumu ve umutsuzluk düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22, 23-32.

Ardahan ve Yerlisu Lapa, T., (2010). Üniversite Öğrencilerinin Serbest Zaman Tatmin Düzeylerinin Cinsiyete ve Gelire Göre İncelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi Hacettepe J. of Sport Sciences 2010, 21 (4), 129–136

Arslan, A. (2019). Samsun İli Halk Eğitim Merkezlerinde Açılan Nakış Kurslarına Katılan Kursiyerlerin Kurs Programlarına İlişkin Görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, GÜ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, El Sanatları Eğitimi Anabilim Dalı, Ankara.

Arslan, H. (2014). Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Değerlendirme Tercihleri: Çankırı Karatekin Üniversitesi Örneği, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (40): 193- 208.

Atasoy, G.D. (2014). Beden eğitimi öğretmenlerinin yaşam doyumu düzeyleri ve serbest zamana yönelik tutumları. Yüksek lisans tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.

Beard, J.G., ve Ragheb, M.G. (1980). Measuring leisure satisfaction. Journal of Leisure Research, 12 (1), 20-3

Çelik, E. (2018). Güneydoğu Anadolu Bölgesindeki güreşçilerin serbest zaman tatmin düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Batman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Batman.

Du Cap, M.C. (2002). The perceived impact of the acadia advantage program on the leisure lifestyle and leisure satisfaction of the students at acadia university. Master thesis. Acadia University, Ottowa.

Durmaz, H. (2020). Gençlerin serbest zaman etkinliklerine yönelik tutumları ile doyum ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişki: Manisa Gençlik Merkezleri örneği (Yüksek Lisans Tezi). Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.

Erkmen H.G., Erdem, B., Duman, E. (2021). Sportif Rekreatif Aktiviteye Katılan Bireylerin Serbest Zaman Doyum Düzeyleri ve Optimal Performans Duygu Durumlarının Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 32 (1) , 10-19. doi: 10.17644/sbd.702867

Eroğlu, F. (1996). Davranış Bilimleri. İstanbul, Beta Basım Yayım.

Gökçe, H. (2008). Serbest zaman doyumunun yaşam doyumu ve sosyo-demografik değişkenlerle ilişkisinin incelenmesi,Pamukkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Denizli.

Gökçe, H., & Orhan, K. (2011). Serbest Zaman Doyum Ölçeğinin Türkçe Geçerlilik Güvenirlik Çalışması. Spor Bilimleri Dergisi, 22(4), 139-145.

Hribernik, J., Mussap A.J. (2010). Research note: Leisure satisfaction and subjective wellbeing. Annals of Leisure Research, 13(4): 701 – 708

Idyll Arbor, Inc. (1991). Leisure satisfaction measure. (Mounir G. Ragheb, Jacob G. Beard Editors). https://www.idyllarbor.com/agora.cgi?p_id=A146&xm=on. (10.09.2015).

Karlı, Ü. Polat, E. Üzüm, H. Koçak, S. (2008). The leisure satisfaction levels of university student. 10th. International Sport Sciences Congress, October 23 – 25, 2008, Bolu/Turkey.

Kılıç, K.S., Lakot, A.K., Gürbüz, B., Öncü, E. (2016). Rekreasyonel tatmin ve yaşam doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi. İstanbul Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi. 6(3), 56-70.

Lu, L., & Hu, C. (2005). Personality, leisure experiences and happiness. Journal of Happiness Studies, 6, 325-342. Doi: 10.1007/s10902-005-8628-3

Maglischo, E.W. (2003). Swimming Fastest The essential reference on technique, training,and program desing. Human Kinetics.

Mieczkowski, Z. (1990). World Trend in Tourism and Recreation. New York: Peter Lang Publishing.

Misra, R. McKean, M. (2000). College students’ academic stress and its relation to their anxiety, time management, and leisure satisfaction. American Journal of Health Studies, 16(1): 41 – 51.

Murat, B. (2019). Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğünde Görev Yapan Antrenörlerin Serbest Zaman Tatmin Düzeylerinin İncelenmesi (Güneydoğu Anadolu Bölgesi). Yüksek Lisans Tezi, BÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Rekreasyon Anabilim Dalı, Batman.

Numanoğlu, H. (2020). Rekreatif amaçlı yüzme havuzuna giden bireylerin serbest zaman tatmin düzeylerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.

Önder, S. (2003). Selçuk üniversitesi öğrencilerinin rekreasyonel eğilim ve taleplerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 17 (32), 31-38.

Özgür, Ö. (2021). Fitness katılımcılarının serbest zaman doyumu ile mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Sakarya.

Riddick, C.C. (1986). Leisure satisfaction precursors. Journal of Leisure Research, 18(4): 259 – 265.

Roberts, K. (2006). Leisure in contemporary society (2. baskı) Wallingford, UK: Cabi.

Serdar, E. (2016). Üniversite öğrencilerinin katıldıkları serbest zaman etkinliklerinden tatmin olma ve algılanan özgürlük düzeylerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Sönmezoğlu, U., Polat, E., & Aycan, A. (2014). Gençlik merkezi üyeleri ve bazı değişkenlere göre serbest zaman tatmin düzeyleri. International Journal of Science Culture and Sport, 2(SI1), 219-229.

Tezcan N.M. (1994). Boş Zamanları Değerlendirme Sosyolojisi. Ankara: Atilla Kitabevi.

Yazgeç, G. (2019). Doğa ve macera rekreasyonu etkinliklerine katılan bireylerin serbest zaman doyumu ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi: Fethiye Destinasyonu örneği (Yüksek Lisans Tezi). Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.